Sudandira Dinam-- Independance day- from my early memories.

 சுதந்திர தினம் -இந்தியராகிய நமக்கு மிகவும் முக்கியமான, மகிழ்ச்சியான நாள் .நாடே கோலாகலமாக கொண்டாடும் நம் நாட்டின் திரு விழா..15-8-1947ல் நாம்  சுதந்திரம் பெற்றோம்  .நாளை 73 ஆண்டுகள் நிறைவடைந்து 74ம் ஆண்டு சுதந்திர தினத்தை க்கொண்டாடப்போகிறோம் .

      உயிரைக்கொல்லும்"கொரோனா"Covid-19- vius என்னும் தொற்று நோய் தோராயமாக டிசம்பர் 2020ல்  சீனா வில்  உள்ள வூஹாங் நகரில் தோன்றி பின்பு  உலகம் பூராவும் பரவியது .சீனா,அமெரிக்கா ,இத்தாலி ,ருஷ்ஷியா போன்ற மேலை நாடுகளில்  கோடிக்கணக்கில்தொற்று ஏற்பட்டு பல்லாயிரக்கணக்கான மக்களின்   உயிர்களை பலி வாங்ககியது.   ,இந்தியா மட்டும் விதி  விலக்கா என்ன ?இந்தியாவில்  கொரோனா நோய் பிப்ரவரி2020ல்  கண்டறிந்தாலும் ,மார்ச் மாதம் முதல் மிகத்தீவிரமாகப்பரவி ,குணப்படுத்த இன்னும் மருந்து கண்டு பிடிக்காத நிலையில் சமூக ,தனிமைப்படுத்தல்ஊரடங்கு சட்டம் , நாட்டு மருந்து என்று பல நோய் எதிர்ப்பு நடவடிக்கைகளால் ,நோயாளிகள் கையாளப்பட்டு ,குணமாக்கப்பட்டனர். ஆயிக்கணக்கானோர் இந்நோய்க்கு பலியாயினர் .   சென்ற மாதங்களைவிட ,இந்த மாதம் தமிழகத்தில் கோவிட் -19 ன் தீவிரம்  சற்று குறைந்திருப்பதுபோல் தோன்றினாலும் ,தனி மனித இடை வெளியை கடைப்பிடித்து ,நம்மையும் பாதுகாத்துக்கொண்டு ,நடுவண் ,மற்றும் மாநில அரசுக்கும் ஒத்துஉழைப்பு கொடுப்போம் என்பதே நம் சுதந்திரதின சூளுரையாகக்கொள்வோம் ,பயப்பட வேண்டாம் .இதுவும் கடந்து போகும் .

    கடந்த காலத்தில் நம் நாட்டில் பல கொடிய நோய்கள் தாக்கி பல்லாயிரவர் இறந்துள்ளனர் .அதை  குணப்படுத்தவும் ,மேலும் அதை அறவே நாட்டிலிருந்து ஒழிக்கவும் பாடுபட்டு,ஒழிக்கவும் செய்தது நம் அரசாங்கம் . 

        1949,50களில் நுண்ணுயிர் (கடுமையான வைரஸ் ) பெரியம்மை(Smallpox) என்னும் தோற்று நோய் தோன்றி மக்களை மிகவும் வாட்டியது .காற்றினாலும் ,ஒருவர் உபயோகித்த பொருட்களைதீண்டினாலோ,அது  அவர்களுக்கும் தொற்றிக்கொள்ளும்.. நோயின் தாக்கம் கடுமையாக இருக்கும் ,

 தொடர்ந்துஉச்ச பட்ச காய்ச்சல் ,உடல் முழுவதும் பெரிய பெரிய கொப்புளங்கள் ,,எரிச்சல் ,தங்க முடியாத வலி என்று நோயாளிகள் துன்பப்பட்டனர் பல்லாயிரக்கணக்கில் மனிதர்கள் அதனால் இறந்தனர்  

         நோய் பரவுவதை தடுக்க ,இப்போதைப்போலவே தனிமைப்படு த்தி 

தோற்று நோய் சிறப்பு மருத்துவ மனைகளில் கொண்டு சென்று அவர்களுக்கு சிகிச்சை கொடுத்தனர்.

        மேலும் ,அம்மை தோற்று நோயாளி யார் வீட்டில் இருந்தாலும் ,அந்த சிறப்பு 

மருத்துவமனைக்கு  தெரியப்படுத்த வேண்டும். அப்போது தண்டையார்பேட் ல் இருந்தது அம்மனை . .உடனே அந்த ஆஸ்பத்திரி சிப்பந்திகள் ஆம்புலன்ஸ் கொண்டுவந்து ஆஸ்பத்திரிக்கு கொண்டு சென்று சிகிச்சை அளிப்பார்கள்.பிழைத்தால் வீட்டிற்கு வருவார்கள் .இல்லையேல் இறந்தவர்களை மருத்துவ நிர்வாகமே ஈமச்சடங்கை செய்துவிடும்.

          அதற்காகவே பலர் பயந்து போய் வீட்டிலேயே வைத்துக்கொண்டு கை வைத்தியம் செய்வார்கள்  ..சில அண்டை அயலார் மருத்துவமனைக்கு தகவல் கொடுத்து மருத்துவ மனைக்கு சென்றவர்களும் அனேகம் .

           என்ன ? சுதந்திர தினத்தை பற்றி எழுத வந்தவள் ,கொரோனா ,பெரியம்மை என்று தோற்று நோய்களைப்பற்றி விலா  வாரியாகபேசுகிறாளே என்று தானே விழிக்கிறீர்கள் .வருகிறேன் கட்டுரையின் தலையாய பகுதிக்கு ! 

      

          1951ல் ஆகஸ்ட் 15ந்தேதி ,நம் பாரத நாட்டு மக்களுக்கு மகிழ்ச்சியான நாள் அனால் எங்கள் குடும்பத்திற்கு துக்ககரமான நாள் .பெரியம்மை(smallpox) நோயினால் 

துன்புற்று 15 நாட்கள் அவதிப்பட்டு ,அந்நோய்க்கு இரையாகி என் தந்தையார் 

திரு .நரஸிம்ஹசாரி இறைவன் திருவடிகளை சேர்ந்தநாள் .

        குடும்பத்தலைவனை இழந்து துக்கத்தில்  தத்தளித்து என்னசெய்வது என்று தெரியாமல் கண்ணீரும் கம்பலையுமாய் திகைத்து நின்ற தினம்..எங்கள் தந்தை மறைந்ததுதான் நினைவுக்கு வருகிறது ஆகஸ்ட் 15ந்தேதி வரும்போதெல்லாம் .

      எங்கள் தந்தையின் மரணம் ,அதன் தாக்கம் .அதைப்பற்றி அடுத்த பத்தியில் தொடர்கிறேன் .(தொடரும்).

Aadi Athi Varadar Vaibhavam.

                               

                             ஆதி அத்தி வரதர் வைபவம் 
       
                            அத்தி கிரி அருளாளப்பெருமாள் வந்தார்
                             ஆனை பரி தேரின்மேல்அழகர்வந்தார்
                             கச்சிதனில் கண்கொடுக்கும்பெருமாள் வந்தார்
                             கருத வரந்தருதெய்வப்பெருமாள் வந்தார்
                              முத்திமழைபொழியுமுகில்வண்ணர் வந்தார்
                              மூலமெனவோலமிடவல்லார் வந்தார்
                              உத்தரவேதிக்குள்ளேயுதித்தார் வந்தார்
                              உம்பர் தொழுங் கழலுடையயார் வந்தார்தாமே .
                                      
                                          அருள் திரு .வேதாந்த தேசிகர் என்னும் வைணவ சித்தாந்தத்தின் அருள் மறையாய் விளங்கும் ஆசாரியன் அருளிய ப்ரபந்தங்களில் ஒன்றான  திருச்சின்ன மாலையில் பேசியபடி  அத்தி கிரி அருளாளன் வந்தார் வந்தார் மக்கள் குலம் எல்லாம் தரிசிக்கும்படி !
                        வெகு நீண்ட காலமாகவே கடைபிடித்துவரும் நியமம்தான் , அதி அத்தி வரதர் காஞ்சிமாநகரில் ,ஸ்ரீ வரத ராஜ பெருமாள்கோயிலின் அருகிலுள்ள அனந்தசரஸ் என்னும் திருக்குளத்திலிருந்து 40வருடங்களுக்குஒருமுறை பூலோக மக்களைகாண்பதற்காக எழுந்தருளுவது.இவ்வாறு   தேவாதி  ராஜன் கோவிலின்வசந்த மண்டபத்தில்
எழுந்தருளி48 நாட்கள் தன்னைஆர்வமுடனும்,பக்தியுடனும்  தரிசிக்க வரும்
பக்தர்களுக்கு ,கருணையுடன் சேவை சாதிப்பது ஒரு வழக்கமாக உள்ளது .
           அவ்வாறே இந்த வருடம் அதாவது 2019 ஜூலை மாதம் 1ந்தேதி முதல் காஞ்சிமாநகரில் பெருமாள் கோயில்வசந்த  மண்டபத்தில் எழுந்தருருளியிருந்துதம்மைக்காணவந்தவர்களுக்கெல்லாம் ஆனந்தமாய்அருள்பாலித்தார் அத்திகிரியருளாளப்பெருமாள்.
         அவ்வாறு மிகவும் அபூர்வமாக 40 வருடங்களுக்கு ஒருமுறை திருக்குளத்திலிருந்து ,வசந்த மண்டபத்தில் எழுந்தருளும் அந்த அத்திவரதரை பக்தியோடும் ,ஆவலோடும் தமக்கு உற்றவர் என்றஎண்ணத்தில் அவனது  திருவடிகளைக்கண்டு சரண்புகுந்து மகிழ்ச்சியுற்று தினமும் லக்ஷோப லக்ஷம் பக்தர்கள் திரண்டு வந்து அவரை
தரிசித்துமறுபடியும் எப்போது காண்போமோ என்ற ஏக்கத்துடனும்  அதே சமயம் இப்போது தரிசித்து விட்டோம்  என்று  மனத்திருப்தியுடனும் திருப்பிச்செல்கின்றனர் .
      "   வரதய்யா வரதய்யா அத்தி வரதய்யா
          ஸ்ரீ காஞ்சியில் உன்காட்சி சித்தியல்லவா "
      இந்த கோஷமே அங்கு ஓங்கி ஒலித்தது.

          ஆதி அத்தி வரதர் திருவுருவம் அத்தி மரத்தினால் தேவ சிற்பி விஸ்வகர்மாவால் உருவாக்கப்பட்டது என்பர் .
            ஆதியில் ஸ்ரீ பிரம்மா தான் இழந்த சக்தியயை திரும்பப்பெற அசரீரியின் வாக்குப்படி புண்ணிய பூமியாகிய அத்திகிரி (ஹஸ்திகிரி -யானை மலை )என்ற உத்தரவேதியில்  யாக குண்டம் அமைத்து அஸ்வமேத
யாகம் செய்தால் இழந்த சக்தியயை பெறலாம் என்பதற்கிணங்க ,யாகம் துவங்க ,அவரது துணைவி சரஸ்வ்தி அதை தடுக்க வேகவதியாக ஆக்கிரோஷத்துடன் வெள்ளமாக புரண்டு வர அந்த  நேரத்தில் ஸ்ரீமன் நாராயணன் குறுக்கே படுத்து தடுத்து ,ப்ரம்மாவின் யாகம் பூர்த்தியாக அருளினார் .பிரம்மன்தன் சகிகளான  காயத்ரி,மற்றும் சாவித்ரி யையும் பக்கத்தில் அமர்த்திக்கொண்டு யாகத்தை நடத்தி முடித்தார் .
           அந்த யாக அக்னிகுண்டத்திலிருந்து கோடி சூரிய பிரகாசத்துடன் ,ஆஜானுபாகுவாக அத்தி மர த்திருமேனியாய் புண்ணிய கோடி விமானத்தில் எழுந்தருளி ,அவர் வேண்டியதை அருளி ,மேலும் வினவ ",நீங்கள் இங்கேயே குடிகொண்டு மக்களுக்கு அருள் பாலிக்கவேண்டும் "என்று வேண்ட ,அவரும் அவ்வாறே ஆகட்டும் என்பதைக்கேட்டு பிரம்மாவும்  சத்திய லோகத்திற்கு திரும்பச்சென்றார் .
                  பின்பு அத்தி வரதருக்கு கோவில் எழுப்பப்பட்டு ,ஆராதனைகள் நடந்து வருங்காலத்தில் ,அச்சமயம்  பெருமானுக்கு தொண்டாற்றி வந்த வேதியர் கனவில்  வந்த பெருமாள்  "என்மேனி யாகத்தீயால் வெப்பத்தால் ,சுடுகிறது .
வெப்பம் தணிய என்னை கோவிலுக்கு அருகிலுள்ள "அனந்த சரஸ் "என்னும்
திருக்குளத்தில் "ஜலசயனத்தில் எழுந்தருள்செய்து விட்டு ,எனக்கு பதிலாக ,
வேறு சிலா மூர்த்தியை கர்ப்ப கிரஹத்தில் பிரதிஷ்டை செய்து வழி படுங்கள் " என்றும் ,தான் ஆக ம விதிகளின் படி 40 வருடங்களுக்கு ஒரு முறை திருக்குளத்திலிருந்து கோயிலுக்குள் ஒரு மண்டலம் அதாவது 48 நாட்களுக்கு பக்தர்களுக்கு அருள் பாலிப்பேன் "என்று திரு உள்ளம் தெரிவிக்க ,அந்த  வேதியரின் ,அருள் வாக்கு ப்படியே ,இத்தனைக்காலமும்  ஆதி  அத்தி வரதராஜனின் அர்ச்சாரூப  வைபவம் நடந்தேறுகிறது என்று பெரியோர்கள் சொல்லக்கேட்டது.
            இப்போது கோயிலில் நாம்  காஞ்சியில் தரிசிக்கும் அர்ச்சா மூர்த்தி வரதராஜபெருமாள் ,வெகு காலத்திற்கு முன் பழையசீவரம் என்னும் பகுதியில் இருந்து கொண்டு வரப்பட்டு ,இங்கு பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டு, ,அருள் பலித்து வருபவர் . என்று கூறப்படுகிறது .
                           ஸ்ரீ காஞ்சி .வரதராஜரை போற்றிப்பாடிப்பரவிய வைணவ ஆசாரியர்களும் ,மஹநீயர்களும் அநேகம் .அவர்களில் ஸ்ரீமத் ராமானுஜரும் மற்றும் ஸ்ரீமத் வேதாந்த தேசிகரும் ஆவர் .ராமானுஜரின் அத்தியந்த சிஷ்யரான கூரத்தாழ்வான் எம்பெருமானுக்கு ஆலவட்டம் கைங்கர்யம் செய்யும் பெருமை பெற்றவர் .அவருக்கு உற்ற நண்பனாக பேசும் தெய்வமாகவே இருந்திருக்கிறார் காஞ்சி வரதர்.இவர் மூலம் ஸ்ரீ ராமானுஜருக்கு ஆறு கட்டளைகள் பிறப்பித்தவரும் இப்பெருமானே !
                       ஸ்ரீமத் வேதாந்த தேசிகர் காஞ்சி பேரருளாளப்பெருமாள் மேல் கொண்ட காதல் பக்தியால் மகிழ்ந்து ,நெகிழ்ந்து அவரைப்போற்றி பல தமிழ் பாசுரங்களை ப்பாடியுள்ளார்.அவைகளை எல்லாம் திரட்டி தேசிகப்பிரபந்தம்  எனப்பெயரிட்டு சேவித்து பெரியோர்கள்போற்றி  வருகின்றனர் .
                       இவரது பாசுரங்களின் சொல் ,நடையழகும் இலக்கண அழகும் மிகுந்து படிப்போரை நெஞ்சுறுகச்செய்து  பேரருளாளரின் பால் பக்திப்பெருக்கை ஏற்படுத்தும் .தேசிகரின்  ப்ரபந்தங்களின் ஒன்றான திருச்சின்னமாலை என்னும் பிரபந்தம் வெகு இனிமையானது.
                வரதராஜப்பெருமாள் வீதி  உலா விற்கு  எழுந்தருளும்போது திருச்சின்னம் என்னும் வாத்தியம் இசைக்கப்படும் .அதன் இனிமையில் மகிழ்ந்து அதையே தலைப்பாக வைத்து பெருமாளின் உருவ அழகு ,நடை யழகு ,அவரது அலங்காரம் என்று அழகாக வருணித்துப்பாடியுள்ளார் ஆசாரியர் .  அப்பாசுரம் :
                     அத்திகிரி அருளாளப்பெருமாள்  வந்தார் .
                      ஆனை பரி தேரின் மேலழகர் வந்தார்
                        கச்சி தனிற் கண் கொடுக்கும் பெருமாள் வந்தார் என்று தொடர்ந்து உம்பர் தொழும் கழலுடையார் வந்தார் தாமே என்று 10ம் பாசுரம் முடியும் .தேவராஜப்பெருமானின் வருகையை கட்டியங்கூறிக்கொண்டு முன் செல்வது போன்ற நடைஅழகைக்கொண்ட ப்பாசுரங்கள் கேட்க ,படிக்க த் தெவிட்டாத தேனமுது .
                          இவ்வாறு வைணவ ஆசாரியார்களால் புகழ்ந்து போற்றிய ,மூர்த்தியாகிய ஆதி அத்திகிரியருளாளன்  40 வருடங்கள் கழித்து காஞ்சியில் எழுந்தருளியிருக்கிறார் என்று கேட்ட அடியேனுக்கு அவரை தரிசிக்க வேண்டும் என்ற ஆவல் இருக்காதா என்ன ?அவன் திரு உள்ளம் கொண்டால் அல்லவா ஈடேறும் .
            பேரருளாளன் திருவிளையாடல் தான் என்னை வியக்க வைத்தது .என்ன ஆச்சர்யம் .தன்னை வந்து தரிசிக்கும்படியான பாக்கியத்தை எங்கள் மகன் மூலம் நிறைவேற்றித்தந்தான் .எப்படி ?
சுவாரஸ்யமான கதை .
          எங்கள் மகன் பார்த்தசாரதி தன் மனைவி மற்றும் குழந்தைகளுடன் ,எ
 ன் கணவரின் 80வது பிறந்த நாளை அதாவது சதாபிஷேக வைபவத்தை சிறப்பாக நடத்தி மகிழ்வதற்காக அமெரிக்காவிலிருந்து புறப்பட்டு வந்திருந்தான் .அந்தவைபவமும் அழகாக சீரும் சிறப்புமாக உற்றார் ,உறவினர் முன்னிலையில் ,2019 ஜூன் 24ந்தேதி நடந்து முடிந்தது .
       அத்தருணத்தில் ,ஜூலை 1ந்தேதி ஆதி அத்தி வரதர் 40 வருடங்களுக்கு பிறகுகாஞ்சி மா நகரிலுள்ள  அனந்த ஸரஸ் என்ற திருக்குளத்திலிருத்து ,மக்களுக்கு சேவை சாதிக்கப்போகிறார் என்ற செய்தியை  கேள்விப்பட்டு ,அந்தவிவரங்களை எல்லாம் என்னிடம் கேட்டு தெரிந்துகொண்டான் என்  மகன்.ஜூலை 3ந்தேதி இரவு ,திடீரென்று நினைத்துக்கொண்டு நாளை காலை 4ந்தேதி ,கிளம்பி கஞ்சிக்குப்போய் அத்தி  வரதரை சேவித்து விட்டு வருவோம் எனஎங்கள் எல்லோருக்கும் இன்ப அதிர்ச்சியுடன் கூடிய மகிழ்ச்சி .
         அவ்வாறே 4ந்தேதி காலையில் ஒரு காரில் நான் ,என் கணவர்,பிள்ளை ,மருமகள் ,பேரன் மாதவ் மற்றும்  ,பேத்தி யாஹ்வி யுடன் ஆனந்தமாக சென்றோம் . பெருங்கூட்டம் வழியெங்கும் . கோவிலுக்கு 2 கிலோ மீட்டர் முன்பே கார்களை நிறுத்துவதற்கு தமிழ்நாடு  அரசாங்கமும் ,கோவில் நிர்வாகமும் ஏற்பாடுகள் செய்ந்திருந்தன ,
         அங்கிருந்து ஆடோ ரிக் க்ஷா க்களில் கோயிலுக்கு போகும் வழியில் ,காஞ்சியில் கோலோச்சும் ,பெருமாளின் தங்கையாம் புகழ் வாய்ந்த காமாக்ஷி அம்மனையும் சேவித்து மகிழ்ந்தோம் ,ஆங்காங்கே நிறுத்தி உண்டு சென்ற வண்டி கோயிலின்
 கோபுர வாசலின் முன் நின்றது .
          அப்போது மணி காலை 10.00 .கூட்டம் நீண்டு அனுமார் வால் போலே வெகு தூரத்திற்கு நின்று கொண்டிருந்தது .எப்படி இந்த வரிசையி ல் சென்று பெருமாளை சேவிக்கப்போகிறோம் என்று மலைப்பாயிருந்தது .உத்ஸாகம் ஒரு பக்கம் இருந்தாலும் ,உட்காரவேண்டும் சிறிது நேரம் எனக்கும் என்  கணவருக்கும் கால்கள் கெஞ்ச ஆரம்பித்து விட்டன .கோயில் மண்டபத்தில் சாய்ந்துகொண்டோம் .நிதானமாக
          "  குழந்தைகளை பார்த்துக்கொள்ளுங்கள் "இதோ வருகிறோம் ஓட்டமும் நடையுமாக ஏன் பிள்ளையும் மாட்டுப்பெண்ணும் ,போலீஸ் கெடுபிடிகளுக்கு
ஈடு கொடுத்து,கோயிலுக்குள்ளே சென்று எப்படியோ 2 சக்கர நாற்காலிகளைக் உருட்டிக்கொண்டு வந்தனர் .நா ங்கள் இருவரும் அதில் சொகுசாக உட்கார்ந்து க்கொள்ள இருவரையும் அவர்கள் தள்ளிக்கொண்டு செல்ல ,பின்னால் பேரப்பிள்ளைகள் தொடர நீண்ட  வரிசையைக்கடந்து வயது முதிர்ந்தோர் என்ற சலுகையில் முன்னாள் சென்றுஒரு வழியாக வசந்த மண்டப வளாகத்திற்குள் வந்து  முதியோர்க்குள்ள  வரிசையில்
 வீல் சேரில்  காத்திருந்தோம் ..
        போலீஸ் காரர்கள் அங்கங்கே நின்று மக்களை வரிசையாக நிதானமாக நகர்ந்து செல்லுமாறு பொறுமையாகவும் ,சிலசமயம் கண்டித்தும் அறிவுறுத்திக்கொண்டிருந்தனர் மதியம் .1.00 மணி ஆகிவிட்டது ,.முதியோர் வரிசை நகரவேயில்லை ..பொறுமை இழந்து சிலர் சத்தம்போட ,கண்காணிப்பவர்கள் , இதோ அனுப்புகிறோம் என்று ஒரு 10 வீல் சேர் மக்களை அனுப்பினர் .
                 எங்கள் குழந்தைகள் பொறுமை இழந்து விட்டனர். என்  பேரன் கேட்டான் ."நம்ம ஊர் லேய கோவில் இருக்கே !இவ்வளவு தூரம்  வந்து காத்திருந்து சேவிக்கணுமா ,,போகலாம்ப்பா எனக்கு பசிக்கிறது என்றான் .ஏன் பேத்திக்கோ முகம் எல்லாம் சிவந்து போய் துவண்டு பொய் விட்டாள் .வெளி நாட்டு வாசிகளான அவர்களுக்கு இந்த வெயில் ,கூட்டம் எல்லாம் புது
 அனுபவம்.God is every where.என்ற நம்பிக்கையயை அவர்கள்  இந்த சிறு வயதிலேயே
பெற்றிருப்பது அருமை .
           கிட்டத்தட்ட 5 மணி நேர காத்திருப்பிற்கு பிறகு அடியார்களுக்காகவும் ,தம் பக்தர்களுக்காகவும் ,சர்வாலங்கார பூஷிதராய் சயனத் திருக்கோலத்தில்
 அருள் பாலித்த ஆதி அத்த வரதரை உளமார கண்ணார பக்தி பரவசத்துடன்
சேவித்து மகிழ்ந்தோம் .அவன் அருளால் அவன் தாள் தரிசிக்கும் பாக்கியம்
கிட்டியது .
           அமெரிக்காவிலிருந்து தக்க தருணத்தில் தன் குழந்தைகளுடன் வந்து அத்தி வரதரை அதுவும் 40 ஆண்டுகளுக்கு ஒரு முறை எழுந்தருளும் அந்த அபூர்வ காட்சியை கண்டு களிக்கும் பாக்யத்தைப்  பெற்றோம் என்று என்  மகன் குடும்பத்தினர் மகிழ்ந்தனர் .அத்தி வரதரை சேவிக்க அக்கறையுடன் அழைத்துச்சென்ற என் மகன் ,மருமகளுக்கு ஒரு நன்றி .
        இதில் என்ன ஆச்சர்யம் என்றால் நாங்கள் இரண்டாவது முறை அத்தி வரதரை சேவிக்கும் பாக்கியம் கிடைத்தது,1979ல் வரதர் திருக்குளத்திலிருந்துஎழுந்தருளியபோது 3 வயது குழந்தையான சாரதி யையும் கூட்டிக்கொண்டு சென்றிருந்தோம் .ஆகையால், என் மகனும் 2வது முறையும் ,என் பேத்தி யாஹ்வியும் , பேரன் மாதவ்  ம்  அதிர்ஷ்டவசமாக பகவானை முதல் முறை யாக சேவிக்கும் பாக்கியத்தைப்  பெற்றனர் .
   கி .பி .    2059ல் பேரருளாளன் மறுபடியும்பூமிக்கு வரும்போது ,இந்த பேரப்பிள்ளைகள் ,இந்த நிகழ்வை கேள்விப்பட்டால் அவர்களது இந்த அனுபவத்தை நினைத்து மகிழலாம் .தெய்வ கடாக்ஷம்  இருந்தால் 2வது  முறையும்தரிசிக்கும் பாக்கியம் கிட்டலாம் .
                 சரி .நிகழ்ச்சிக்கு வருவோம்  .என்ன ஒரு கோலாலகலமான காட்சி .ஜனத்திரள் அலைகடலென இலட்சம் லட்சமாக அவரைக்காண பல   ஊர்களிலிருந்தும் ,மற்றும் பல வெளி நாடுகளில் இருந்தும் ,பல இடையூறுகளையும் கடந்து வந்து மனம் மிக நெகிழ்ந்து குளிர்ந்து வழி பட்டனர் .கோவிந்தா கோவிந்தா என்ற  நாம கோஷம் வானைப்பிளந்தது .
          வண்ண வண்ண ஆடைகளில் தங்களை அழகாக அலங்கரித்துக்கொண்டு ஆசையுடன் தங்கள் தேவராஜனைக்காண வந்த தம் பக்தர்களை அதே ஆவலுடன் அத்தி  வரதரும்  தினம்ஒரு வண்ணப்பட்டாடை
அணிந்து பலவித வண்ண மலர்களால் ஆன பெரிய பெரிய தண்டுமாலைகளை  உச்சி முதல் பாதம் வரை சூடிக்கொண்டு தன் திவ்ய  தரிசனத்தை சயனக்கோலத்தில்  தந்தருளினார். அவருக்கு கைங்கர்யம் செய்யும் பாக்கியம் பெற்ற கைங்கர்ய பரர்களுக்கு மிக்க நன்றி.
     இந்த கோலாகலமான நிகழ்வு 48 நாள்கள் தொடர்ந்தது .
    அன்று பிருந்தாவனத்தில் கண்ணன் கோபியர்களுடன் கை கோர்த்து ராஸக்ரீடை செய்து நடனமாடிய  காட்சியாகவே எனக்குத்  தோன்றியது அந்த பக்தர்கள் கூட்டமும் அவர்கள் எழுப்பிய கோவிந்தா கோவிந்தா என்ற கோஷமும் ,அதற்கு பலரது ஒயிலாட்டமும் எங்களை உத்ஸாகப்படுத்தியது .
 ஒரு நிலையில் நடனமாடிக்கொண்டிருந்த கண்ணன் ஒரு கணத்தில் அவர்களை விட்டு மறைந்து விட்டான் .அவனைப்பிரிந்த கோபியர்கள் எல்லோரும் மறுபடியும் அவன் எப்போது வருவான் என்று விழி மேல் விழி வைத்து காத்திருந்தனர்.
   அந்த நிலையில் தான் நாங்களும் இருந்தோம் அத்தி  வரதரை தரிசித்துவிட்டு ,அந்த சன்னதியை நீங்கி வெளியே வந்தவுடன் !
     கண்ணாரக்கண்டு மனதில் அவரை பதித்துக்கொண்டு ,மாலை 7மணிக்கு மேல் வீட்டை வந்தடைந்தோம் .
         ஜூலை 24 ன் தேதி முதல் அவர் நின்ற கோலத்தில் பக்தர்களுக்கு திருகாட்சியளித்தார் .அவரது திவ்ய மங்கள ரூபத்தை வீட்டிலிருந்தபடியே
ஒளிக்காட்சி பெட்டியில் பார்த்து மகிழ்ந்தோம் .
   2019 ஆகஸ்ட் 17தேதி,48ம் நாள்  அன்று மறுபடியும் தன் யதா ஸ்தானமாகிய அமிர்த சரஸ் திருக்குளத்தில் சயனக்கோலத்தில் எழுந்தருளிவிட்டார் .நமக்கு உற்றவரை பிரிந்து விட்டது போன்று மனதில் ஒரு அழுத்தம்
         அவரை மறுபடியும் எப்போது காண்போம் என்று நம்மை எல்லாம் எங்க வைத்து அவர் அனந்த சரஸில் யோக நித்திரையில் ஆழ்ந்து  விட்டார் .
   தான் சங்கல்பித்துக்கொண்டபடி பூலோக வாசிகளுடன் வந்திருந்து அவர்களது குறை ,நிறைகளை அனுபவித்து , அவர்களை எல்லாம் ஏங்க வைத்து மீண்டும் ஜலசயனத்தில் ஆழ்ந்தது ,அந்த  மஹாவிஷ்ணுவின் லீலா விநோதங்களின் ஒரு நீட்சியாகவே அடியேனுக்குத் தோன்றுகிறது .
     காஞ்சி ராஜனாகிய அத்தி வரதரை சேவித்து அவர் அருளாசியை ப்பெற்றதை நினைத்து மகிழ்வதோடல்லாமல் ,அடுத்து கி .பி.2059ல்,நம் சந்ததியர் அவரை தரிசிக்கும் பாக்கியத்தைப்பெறுவர் என்பதை நினைத்து நாம் சமாதானமடைவோம் .
     ஸ்வதந்திரரான வைணவ ஆசாரியன் ஸ்ரீமத் வேதாந்த தேசிகர் அருளாளப்பெருமாள்  பெருமைகளை" மெய் விரத மான்மியம்"  என்ற பிரபந்தத்தில் அருளிசெய்த்துளார்
       அதனைக் குறிப்பிட்டு இக்கட்டுரையை நிறைவு செய்கின்றேன் .
        வாழி யருளாளர் வாழி யணி யத்திகிரி
         வாழி எதிராஜன் வாசகத்தோர் -வாழி

          சரணாகதி எனும் சார்வுடன் மற்றொன்றை
          அரணாகக் கொள்ளாதரன்பு.
         ஆசார்யன் திருவடிகளே சரணம்  ,

.
         
                           

YERKKARAIYIN MELE.

                                      ஏரிக் க ரை யின் மே லே 
 
                   இனி மை யா ன  காலை ப்  பொ ழுது.  அ மெ ரி க் கா வி ன் வட கி ழ க் கு ப்  ப கு தி யி ல்    இ ப் போ து  கோ டை காலம் .நான்  என்  கணவருடன் ,ஒரு  சில  மாதங்கள் ,என் மகன் மற்றும்   குழைந்தைகளுடன் ,தங்குவதற்காக , மேரிலேன்ட்  மாநிலத்தில்   உள்ள , கிரீன்பெல்ட்  என்ற நகரத்திற்கு வந்துள்ளோம் .
               
                  இப்பகுதியில்  உள்ள ஓவ்வொரு  வீடும் ,ஓங்கி உயர்ந்து  வளர்ந்த மரங்களுக்கு  இடையே கட்டப் பட்டிருப்பது ஒரு சிறப்பு .மரங்கள் அடர்ந்த காட்டின்நடுவே வசிப்பது போன்ற உணர்வு .

            அமெரிக் கா சென்றால்  எனக்கு மிகவும் பிடித்த  நடை பயிற்சியை  மேற்கொள்வது என்னுடைய   வழக்கம்.இந்த  முறையும் ,இங்கு வந்த  அடுத்த தினத்திலிருந்தே நான்  என்னுடைய நடை பயிற்சியை தொடங்கி விட்டேன்.
         
          அங்கு குடியிருப்பு பகுதியும்  ,அங்காடிப்பகுதியும்  தனித்தனியாக  இருக்கும் . ஒரு பெட்டிக்கடையைக்   கூட குடியிருப்ப்பகுதியில்  பார்க்க முடியாது .ஆகையால்  . நடப்பதற்கு உற்சாகமாக இருக்கும் . மைல் கணக்கில் நீண்டு செல்லும் நடை பாதைகள் .போக்கு வரத்து வண்டிகளின்
இடர்  பாடுகள் இன்றி நடப்பது  என் மனதிற்கு பிடித்த பொழுது போக்கு.
         ஒரு  நாள் என் மகன்'ஏம்மா சாலையில் நடந்துகொண்டிருக்கிறீர்கள்?
 ஏரிக்கரைக்கு போகலாம் வாருங்கள் "என்று அழைத்துச்சென்றான் .  அது
  எங்கள் தெருக்கோடிக்கு சென்று ,அங்கிருந்து நூறு அடி இறக்கத்தில்இறங்கி
 நடந்தால் ! அங்கு  அகண்டு விரிந்த  புல் வெளி !.தலையை  உயர்த்திப்பார்த்தால் அடர் பச்சை நிறத்தில் பல விதமான வடிவங்களில்
இலைகள் அடர்ந்த நீண்டு உயர்ந்த மர ங்களைக்கொண்ட  காடு ..அத்தனையும்  ஓங்கு மரம் என்னும் ஓக் மரங்கள் . வில்லோஓக்,ஸ்வீட்கம் ஓக் என்று  பல வகையுண்டு  என்று தெரிந்து கொண்டேன் ..
   
            அதன் நடுவில் தெளிந்த நீர் பரப்புடன் கூடிய பெரிய ஏரி .சிறிய நதியைபோன்றுள்ளது .அந்த ஏரியை ஒரு முறை  சுற்றி வந்தால் மூன்று மைல்  நடப்பதற்கு சமம் .
        அதன் அமைப்பு: நடுவில் ஏரி ..அதை சுற்றி கிட்டத்தட்ட நூறு அடி அகலத்திற்கு புல் தரை .நடுநடுவே உட்கார்ந்து இளைப்பாற  வும் ,ஏரியின் அழகை ரசிக்கவும் ஏதுவாக மர இருக்கைகள் ஆமைக்கப்பட்டிருக்கின்றன .
ஆங்காங்கே கரி அடுப்புகள் (barbiquegrill  )அமைக்கப்பட்டிருக்கின்றன.
     விடுமுறை நாட்களில் மக்கள்  தங்கள் சுற்றத்தாருடன்  வந்து இந்த கரி அடுப்புகளை பற்ற வைத்து அதில் உணவுப்பொருட்களை,வாட்டி அல்லது சுட்டு  சமைத்து உண்டு மகிழ்கின்றனர்.சில மணி நேரம் அவ்விடத்திலேயே
   
தங்கி பேசி,விளையாடி பொழுது போக்குகின்றனர் .
        அடுத்து  நீண்ட நெடிய பாதை சரளைக்கற்களால் வேயப்பட்டிருக்கின்றது. வசதியான தார்ரோடு  கிடையாது.சில இடங்களில்
மலை ஏறுவது போல் ஏறி சில இடங்களில் பள்ளத்தில் இறங்குவதுபோல்
இறங்கிச்  செல்ல வேண்டும் . சிலஇடங்களில் பாதை வளைந்தும் ,நெளிந்தும் செல்லும் .
              இத்தகைய  பாதையில்  சிலர் வேகமாக ஓடுவார்கள்.  சிலர் ஓட்டமும்
 நடையுமாக செல்வார்கள் .என்னைப்போன்ற வயதானவர்கள்  ஒரே சீராக
  நடந்து செல்வார்கள் .
           
               இங்குள்ள மக்கள் ஏரியை சுற்றி நடப்பதையும் ,ஓடுவதையும்  ஒரு தவம் மேற்கொள்வது போலவே செய்கிறார்கள் . மழையோ, வெயிலோ இவர்கள் பொருட்படுத்துவதில்லை . என்னையும் இந்த ஆர்வம்  தொற்றி க்கொண்டதில்   வியப்பில்லை .
              நடந்து செல்லும்போது எதிர்ப்  படுபவர்கள்   "ஹல்லோ "அல் லது "குட்மார்னிங் "  என்று புன்முறுவலுடன் முகமன் கூறுவதும்  , நான் திரும்ப அவர்களை வாழ்த்துவதும்  , அது  ஒரு தனி அனுபவம்! .
          இந்த நடை பாதையைத்தாண்டி மரங்கள் அடர்ந்த  காடுகள் அமைந்த
  குன்றுகள் .அதன் மேல் ஆங்காங்கே தனித்தனி வீடுகள் மிகவும் அழகாக
   ஏரியைப்பார்த்தாற்போல்  கட்டப்பட்டிருக்கின்றன .இந்த வீடுகளுக்கு விலை மதிப்பு அதிகம் .
         
             என் மகன் குடியிருக்கும்   தெருவில் பத்து வீடுகள் இருக்கின்றன. இந்தத்தெரு வின்
   ஒரு  முனையிலிருந்து வெளியிடங்களுக்கும் ,மற்றொரு முனை நேராக எரிக்கு செல்லும்படியாகவும்  அமைக்கப்பட்டுள்ளது . இப்பகுதியில் உள்ள எல்லா தெருக்களுமே இவ்வாறு அமைக்கப்பட்டுள்ளது இதே போல் மழைக்காலத்தில் ஒவ்வொரு தெருவிலிருந்தும் மழைநீர் வடிகால் குழாய்கள் ஏரியை சென்று அடையுமாறு  அமைக்கப்பட்டிருப்பது ,அவர்களதுநகர நிர்மாணத்திறமையைக்காட்டுகிறது .
        காலை வேளையில் வண்டிகளின் குறுக்கீடு இயந்திரங்களின் சப்தம் ,கூட்ட  .நெரிசலில் சிக்காமல்  பச்சை பசேல் ஓங்கி நிற்கும் மரங்களின் ஊடே சூரிய கிரணங்கள்  இதமாக ஒத்தடம்  கொடுக்க,சலசல வென்று ஓடிக்கொண்டிருக்கும் ஏரியின் அழகை ரசித்துக்கொண்டே நடை பயிற்சியை மேற்கொள்வது ,உடலுக்கு ஆரோக்யத்தை மட்டுமல்ல ,உள்ளத்திற்கும் அமைதியையும் ,மகிழ்ச்சியையும் கொடுக்கிறது .
          இந்த மகிழ்ச்சியெல்லாம் சிலமாதங்ககளுக்குத்தானே !நான் வசிக்கும்
சென்னையில் இவ்வாறு இயற்கை எழில் கொஞ்சும் இடம் எங்காவது இருக்கின்றதா ,அமைதியாக நடை பயிற்சி மேற்கொள்ள !அப்படி இருந்தால்
யாராவது தெரியப்படுத்துங்களேன் எனக்கு !

  சில புகைப்படங்களும் இணைத்துள்ளேன் உங்கள் பார்வைக்கு !1.

              இப்படிக்கு
           கட்டுரை ஆசிரியை ,
          ஜெயா கிருஷ்ணன்
       அலை பேசி எண்: 9003037785 ..       

Our US Visit for the 6th time.

                                            To day 21st May2018 in USA- 2.34 p.m.Monday
                                                     22nd May2018,12.07a.m.---in India.
                         Twenty five days have been rolled over since we arrived USA.on 26 th of April we  had boarded Air India Flight to Delhi and from there by Air India connecting flight, we  landed in Dallas Air port in Washington on 27 th, Friday morning at 7.30 A.M.
                  My daughter-in law  Sangeetha  came to the Airport to pick up us as my son Sarthi has gone to office.She welcomed us and took us to their home ,that they have bought few months ago.
 It is a big  individual house with big three bedrooms,surrounded by spacious open space with lot of gigantic trees and greenaries.
             We were very glad and liked the house very  much.My son and our grand children  came in the evening and expressed their happiness on seeing us . We took out all the sweets n other eatables,Dresses and some other items we brought from India.  My grand children ,Sangeetha n Sarathi  tasted some  sweets  n enjoyed them.
          After sometime we had our dinner ,went to sleep.This time we had jet log for more days than previous trips.
   After 4 days we had come to our normal lifestyle. One of our   daily routine is' walking " to some distance around the lake i n the park  very near to our house.
           By the time we enter in to the house , all the four members of the family would have gone to their work places. .
           We both would take bath, pray to God, n then would have our lunch , that was cooked by  Sangeetha. Some times  I will   cook  food for us ., special dishes for them, they will come n eat in the evening. We would chat for sometime in the night.  before go to to bed.
 Sarathi n Sangeetha     surprised me by gifting  a beautiful watch.I liked it very much n thanked them  for the useful gift.for MOTHER'S DAY.13-5-2018.
              On Fridays we all used to watch a Movie in the T.V.
    Then I usually see our Tamil Sun T.V.serials in YOU TUBE.!
    One day we went to a  famous Murugan Temple near by our house.One day We had been to a  Birthday  party of  my son's family friend's son.We spent a whole day ,enjoyed n had fun there.
          Yesterday morning we all went to Shiva Vishnu Temple n had  not only good Dharshan but also good food. they are selling.
          After worshiping God we bought sambar sadam,puliodarai.and thayir sadam and finshed our lunch with that prasadams.
          In the evening Sangeetha took me to a Pedicure parlor, to  beautify my toes.It was a new experience for me and I got some relaxation fer that I have to say thanks to Sangeetha.

   To day Monday 21st May2018. As usual I and L.R.G.K.we had started to walk to the Park.  No time we had crossed the  next  street  ,he could not walk. He was going bending one side , ,so I slowly held his hand and brought him to the front of the house. Suddenly he slipped my hand n fell down on the street.
          I was helpless. I could not get him up.No  fly nor a crow near by .For got the phone that Sangeetha had given me to call her at the time of emergency.
         Twenty minutes had gone.I beleived somebodywho goes in car might come to our help. I lost my hope .
 At that time,thank God, a gentleman in the opposite house came out to take  his car to go some where.
" Excuse me'I called him. Immediately he  came towards  my husband, pick him up with one hand  n  brought  him in to the house and made him sit on the sofa comfortably. so kind of him, he brought his shoes walking stick etc to the house from out side.
    I thanked him a lot for his timely help. He said  ok with a smile  n left out.

             At that time my son phoned and asked for our status. I explained the whole story . He scolded me for not calling for help. next a call from my  d-i-l  with the same complaint. I said some excuses for it .
 They came in the evening ,inquired about the incident , gave  him some medicines with some useful advice.to him.This episode was over for today.
             May 22nd : Sarathi  is working  from the home.
I cooked Methi sambar, n ladyfingers   kariamadu,  thali vadm, for lunch, before afternoon nap I have written this  messages.
              In the evening I walked  from our house in Olive wood ct to Pine crest ct end nearly  3///4 of a kilo meter..
           Last Sunday 28 th of April, we  went to Arundel Mills . It accommodates  many retail shops. more over memorial sales was going on . we can get lot of things from dress ,household articles ,shoes to house keeping tools ,considerably at the lowest price.
   We spent the whole day. Sangeetha purchased dresses n other things.  she bought a handbag for me also.
 Then we had our dinner in a  Italian Restaurent named Olive Green Park.We returned home at 11.30 P.M.
  Monday was also a holiday as people celebrate it as Memorial Day.

   From 30 th of May I have started to change my eating pattern . Morning one aAvacado.
small quantity of rice, cooked vegetables n curd. evening: A cup of coffee, cellary n sundal one dosa or some vegetables by 7.P.M.. I skip Dinner. This is my daily food pattern.
             31st of May: My Son Sarathy has gifted me a new LG5cell phone. I am very happy about .it.
 As usual on 2nd ,June  I went to lake side,  and began walking around the Green belt lake path . I liked n enjoyed the nature at its full. Walking path goes in between the lake at one side and 60 to 70 feet tall dense trees on the mount.on the other side. If we go one round along the lake it comes to 1.5. miles .
         As  I was walking, a lady who was going ahead of me , suddenly bend o the path , picked up something n put it in  a carry bag  that she had .Her pet dog was also going  along with her.  At 4 or five places she bent n collected like that.
         At one place she stopped  for sometime. Out of curiosity I went near n asked her what was she picking while walking along.
        Her answer gave me a quite surprise , It is the responsibility of each person ,coming n using this path to keep it clean also. But some of them make the ambiance dirty by throwing wastes on both sides of the path.So where ever I see chocolate papers and other thrown things ,I used to collect them
 and put them in dust bin on the way. As a resident of Green Belt  city it is one of my duty to keep  my surroundings clean .  I was stunned about her answer n appreciated her .
         On the other hand , when I thought of our people's attitude in India , it was just opposite. It is my wish that we should also change , love our living area, n  every one belonged to that area , make a resolution  to keep their surroundings flawless.
          Every day when I go for walking , I will get some surprise . Next day when I went outside it was slightly raining.  On  the way I saw a small Turtle ,peeping it,s head out. I saw a pelican in the middle of the Lilly pond on the lake.

                                  June 2018.
            3rd of June  we all went to' IKEA"one of the biggest Utility Mall in MD.
       4th of June'18 Anjana's Seemandam was held in India. Her Father in law  has sent some of the pictures taken on that Occasion. We were very glad at seeing those pictures.
        To day is Monday. Some what cloudy.  So I went for walking along the roadside.My legs were paining. so  I walked only 0.77 miles only.

       9-6-'18 :
            To day is  my mother-in-laws' anniversary. Sangeetha and me made a good food n placed before God .  we prayed for her blessings to us.
          To day is an important day for the people In USA. They are celebrating PRIDE PARADE festival to day.
          What is meant by Pride Parade?.
     We know that there are two sex ,Male n Female . But in between there is a gender, separated by conscience, man thinking himself as a woman n  vise versa .They are called Transgenders.
        Another type;  man n man loves each other  and live together as  husband and wife.
                                woman n woman loves and live together as husband n wife.- Lesbians.
        These sort of activities were prohibited in USA in the past .After  many agitations from these people , Federal Govt  has passed some laws , to recognize them  and for their well
being.
       Then they came to the lime light of the society. People started to recognize as they are also one among them. Started to respect them . To respect  n support them   this festival of Pride parade  is conducted every year. All the corporate companies ,Business people , including Govt. Departments participate in the parade. It goes on to two or three miles. The procession was awesome. Very colourful n can see  people dressed  themselves as per their
 aesthetics.
        I had the chance to view the PRIDE PARADE and enjoyed watching it.To accept n respect the transgenders , relationship with man n man, woman n woman  ,among the people in the society  is the main cause for this parade. They have all the freedom to live the life as per their wish.
             But according to Hindu culture these type of living together  was not encouraged by religious or social path of life.
          But slowly  transgenders fight for their rights acceptance by Indian Govt n respect  from the society they belong.  They have got some welfare benefits and employment opportunities in the Govt Sector through the Bylaws passed by Central n State Govt in favour of them.
            People also started to recognize their educational values ,and are employed  in some of the higher posts.  Now a days they live in groups .  In educational side also they are coming up .
           Same sexual marriage is not an easy factor  to accept  in our holy Hindu culture..However this practice is going on unknowingly in  our society.

     
                                                ******************************************


                  13-6-2018
                           To day is Yahvi's   Kindergarten graduation ceremony at her public school in Greenbelt. It Is Known as Green Belt Elementary School. The Function was celebrated as a great festival. There were four sections in K.G.class. Thatha .her parents , her brother Madhav and I  accompanied her to witness the function.
                      When we reached there,I was astonished to see a huge crowed of parents and friends followed their children to attend the function .
            It was a   spacious school auditorium with  a big stage. Starting bell was rung On that moment
 Elementary school Principal and KG. class teachers and the correspondent  had assembled on the stage.Following some music the KG students started to enter in to the auditorium one by one in a long queue like ants go in a long disciplined way to their mud hole. People seemed to be very happy ,laughing ,talking loudly  with each other ,making the the whole environment joyful.
             Suddenly an announcement came from the Principal to keep quite for singing  National Anthem.  After it was over, students were called off one by one section vise n were given graduation Certificate. I  could  see , proud of achievement on the face of each child as well as on the faces of their parents

 Now In  India also  Graduation ceremony for beginning classes like Pre-.K.G, L.K.G. n K.G. children in the  Private School is being celebrated to motivate the children to come to school for learning. At that time they  wear graduation dress n hood  like college students at the time of graduation ceremony.  The parents would take pictures of the precious moments to keep them as the Diamond memories of the past.

           
   

The Task behind getting the VISA to the U.S.A.

                            The  Task  Behind Getting The Visa To USA
             Our 10 years Visa  to U.S.A. expired in 2016. Now we have decided to get it . I talked about it with  my son ,from that moment he has started to work on it.
           He guided us  to go online process to get it done without the help of  the Travel Agency. .
 
           For this online Premium Service helps  the seeker ,how to apply for the foreign Visa.
             There are various types of Immigration Visas  to enter in to USA.     
            Green card for individuals with extraordinary abilities-EB-1,E.B.2,E.B.-3.
           2.Ex.Abilities Visa-- 0-1,
           3. Treaty/Investor Visa- E-1,E-2
           4..Intra company-L-1-Visa ,P-1, P-2, P-3.
           5. Artists, Athletes& cultural Visa.
           6.B-1,B-2---- Business and Tourism   Visa.
           7. F/M , Student Visa.
 
               We have applied for B-1 B-2, Visitors Visa. B-1,B-2  Visitors Visa is non immigrant visa for persons desiring to enter in to USA temporarily for business (B-1) or for pleasure or medical treatment (B-2)
              Applicants must complete a D-S-160 Form at the US Consulate with jurisdiction over their place  of  permenent residence, before a visa issued by the consulate.


                  1.Have  to get  CGI- Cash payment of US Visa Fees. form. . There will be CGI Reference No,Visa Tier (1-4) -1, US $ amount &320.
                   This advice slip must be used to make visa  fees at the prescribed bank.
                      Our Experience:  As per my son's  advice  I took the print out of the CGI form  duly, filled it up, to the AXIS BANK Alwar Thirunagar Branch , paid  for Visa Tier for 2 persons, INR. Amount Rs.21760 (($320) .
                Got our payment acknowledgement - Visa Fees and Visa Fees Receipt on 9-2-2018  I sent them to my son by email attachment for further processing .
       
                  2. To get ready with all the documents  required from the Applicant and one who  will give support to him in US ie  Sponsor.

                   3.By submitting our Visa fees acknowledgement and Visa fees Receipt,got  DS160 US Visa Application confirmation page stamped for two persons(for each one of us separately  at the Visa application  Center (VAC) through online process.
                 
                    4. As said earlier my son had sent all the documents required from  his side as the Sponsor  and the documents to be carried by  us ,along with a clear checklist by G.mail- zip file format.
                  5.I opened it with  WINZIP and took Printouts of the documents, which included the clear  check-list also.
                Check List :
                     Documents to carry by the Applicant for US Visa
              1. Original passport with a six month validity beyond expected arrival date  in USA.
           
              2.All old passports.
              3.D S 160 US Visa application confirmation page stamped at the Visa Application Center.
              4.Proof  of fee payment,which is a valid receipt.
              5. Printout of US Interview Appointment letter- the email confirmation
           
                  Supporting Documents from Sponsor:
                  Financial Documents:
                 1.Affidavit of Support form,1134
                 2.Letter of Invitation.
                 3.Letter to US consulate.
                 4.Bank Statements: Latest Two Bank Statements-
                 5.Bank account Verification letter.
                 6.2 recent pay stub copies
                7. 2015 n 2016 -W2 and Income tax returns.
                 8. Employment Verification letter.
                 Residency Status:
                  1.Copy of Certificate of Citizenship or Green card  copy .
 
                  My son sent the Interview Papers also. According to it we had Bio-Metric Interview on Friday, 9-3-2-18,in Visa Application Center at Nungambakkam.
                 Consular Appointment on Monday,12-3-2018 ,at 10.30.A.M at Chennai 600006   
           
                       We  got ready ourselves for the task to face on 9-3-'18.  Went to the   Visa Application Center at 8.30  A.M. though our  Interview time was fixed at 10,o'clock.
                       The staffs were kind enough  in guiding us  to the destination in a proper way.
              1. At first they verified our passport,VAF then sent us to the counter one by one  where, Bio- Metric details were collected.
              2.I stood in front of the  glass window, behind that was sitting a person who took a  photograph of me and my 10 finger prints  also.
                 It took 20 mts. to finish that task!.
                Like that my husband also finished his job successfully .
             Our next Interview was on 12 th March,18 at American Embassy in Mount road..
            Half of the processing was over.



                  Our experiences  on 12 th March '18 Interview  in American Embassy
 
                     Out of excitement ,my husband woke up at 4.00 A.M. after doing his daily pooja to God he woke me up at 5.30 A.M.
                 By Ola Cab we arrived at the Embassy at 8.30 A.M, where already there was a long queue for that day's Interview.we became some what nervous to see such a long queue.
               We enquired a security officer standing there, he said the the queue was, for  8.30 to 10.00 A.M .Interview, n asked for our time . I said our time was 10.30.A.M.
            Considering  our age group, he  had allowed us to sit in the security guard cabin till our time  comes.  Till that time we were watching the queue moving slowly at the interval of 15 mts,  curiously.
              My husband asked for the  wheel chair assistance, one of the staff,who were  there to assist the applicants ,came to his help. He brought a wheel chair ,made him seated, and crawled it  to the  main gate,where a person checked our passports and registered  our presence in his electronic gadgets.I followed   the wheel chair from behind.
                  Then wheel chair Asst. took him to a particular counter inside the office,where a questioning officer was sitting behind a glass window and communicated in mike..
                           He asked him to put the passport and Visa Application papers in a box . After verifying  them,asked his date of birth & some related questions ,said OK and asked him to go to the next counter nearby.
                    Like wise I had also had my interview in a separate  counter, I had been instructed  to go to the next counter for final interview.
                       My husband's  wheel chair Asst.took both of us to  a prescribed counter  for the final interview.
                      We both had attended the interview at the same time. One American  guy was standing behind the glass window,welcomed us, and made some enquiries.
         In the beginning the mike did not work. I told him in action and then it was set right.

         He verified our passports , and put forward some questions to my husband, like, Where was he employed ,has he his own house ?,own savings? Who will pay for your trip n look after you there?like that.I answered for one or two questions as he could not hear properly.

          Looking at me he asked " how many months you want to stay in USA,n Who will look after you?".I said  my son Partha sarathi ,A consultant Software Engineer ,living in Maryland ,will look after us.To my interest,I added that I have a special child,has to be taken care of, so we would return in a few months.
          That officer was pleased with my volunteered information.
           Suddenly my husband exclaimed " we want 10 years Visa . With a smile on his face , the officer said ,"Don't worry. Its default.  We will issue 10 years Visa only for  an applicant of a tourist Visa"
             After sometime ,a lady appeared  behind the glass window and said "Your Interview is over,every thing is done. You can go. You will get the passports in 3 or 4 days.by  premium courier"
         The wheel chair assistant brought him back  and dropped him outside of the   US consulate.
                  With  a great relief  we came home by catching a Ola Cab.
          We are waiting for the courier post for  our Visa Passports from 13th of  March '18.
   
                        To my great surprise , the  passport package has been delivered to us on  15-3-'18  by Blue Dart Courier Service,for which we have paid Rs.1000 (two passports) as the service charges.
                  At once, I opened the cover and searched for the current Visa page  and satisfied to learn that 10 years Visa have been given  for both of us. 
                   I thanked my son Partha krishnan in US for guiding us  to work out in a proper manner to get our US Visa without approaching the travel agency for the things to be done.
                      The highlight of my experience in this task is as such. when we were sitting in the  security police cabin, an old retired army man had come  n seated by the side of us. He pitied  us for coming  over there for  the Interview in person n said ,"you could have skipped this Interview ,by dropping the Visa Application Forms in the" Drop Box",If you  would have applied for it before the expiration of the Visa date. " .I confessed that I don't  know about it. In  return I asked him why didn't  he do like that".With a big laugh he said," To my fate, I forgot to see the expiration date" Is it not the  best joke of the event..
                   
                   This is my  interesting experiences I  went  through in getting B1/B2 ,Tourist Visa to USA.

                            Narrated   by ;JayaKrishnan.


                         **************************************************.

       
                 

My Unforeseen Visit to USA For The Fourth Time

As  usual  I  had  conversed with my son Sarathi, from USA   over the phone and  it went around many matters about our family.In the midst, I had told our inability to go over there as the whole family and incidentally I dropped a word that rather I could go alone  to see my  grand children,especially my grand daughter Yahvi, I have not seen her since her birth.
           My husband who was sitting by my side, suddenly agreed to my words and asked  me to fix it with Sarathi. He continued saying,that he would look after all the household duties including my elder son's needs  and   other duties pertaining to our house there. He was confident about him  but   worrying  about my travelling alone.
            Following  this conversation, after two days, my son sent an email on 30th of March 2014, asking me to send  all the details about my passport and visa  docs . I  had replied to it  by the next email on that day itself.
            To my  grate surprise, he  sent an email on 4th of  April,2014, saying that he had purchased  round the tour tickets  for me  to USA via  Kuwait Airways, and the tickets have been confirmed  for my travel on 23rd of April 2014  to New York in USA,where his family is living now.
             I have never thought that he would take that quick decision and fixed  the deal.   But i have to  agree that is  the character of my loving son Sarathi. He cares  and give respect for others' feelings.
            I was very much moved and very happy to my son's and my daughter-in-law Sangeetha's  invitation to their  home  in New York.
           On the other side  i was very much worried about leaving  my husband to take care of my elder son Balu and other household duties all alone by  himself. But my husband was good enough to  encourage and give his consent  to me to proceed  to  US.
 Then started my itinerary for the travel.Going to abroad means, it is a  custom to take some Indian commodities  whether it i s needed for them or not  , given to the relatives  or friends as a token of  love, some  home made needs, dresses for my self wear, clothes for my lovely grand kids and of course  small gifts to my son and my d-in-law,our south Indian sweets  were to be purchased and dumped in to my travel bags. My husband & Balu  came with me patiently for shopping these items. The day of my travel was nearing.
         Our Sambandi Sri.Rajagopal also came to our help. Leaving all his duties he came from Theni to  send off me. He helped a lot   in arranging the goods neatly  in my travel  boxes. My  thanks to him. He had also  brought some goods  to be given to her daughter  and her children.
          We were all  very much excited on the eve of my journey  that is on 22nd of April 2014.  I  had to be at  the  Airport  on the early morning of 23rd of April ,4 hrs, prior for the departure. After saying my prayers to God for my safe journey, I took leave of my husband , Balu and Theni mama, though  they all had come with me to the airport to send  me off. we came to the airport at 1 A.M.on 23rd of April.
          As  per rules , I went inside the airport  while they stayed outside the lounge . At that time   check in  process was  going on for the United Arab  Emirates ' passengers. I was told at 3,o' clock  only ,the counters of Kuwait Airways would be open for check in. I told  the matter to my  husband, but he  said  that they would wait  until my  check -in was over  and seeing me  going to the terminal gate. So it happened that  both the side had to wait for nearly 3 hrs.
          As I had  requested  for the wheel chair assistance,  One of the assistant from Kuwait Airways came to my help, accompanied  me to the counter, made the verification of my flight docs and getting my boarding passes to US ,easier. At last I got my boarding pass, one up to Kuwait and another one from there to J.F.K, New York, and my  luggage for check in.
         Then  I told my husband that I have got the boarding pass and I  have been moving to the terminal gate. Then only they were relieved from their tension and departed saying "good bye " to me.
          My flight took off  late by 20 mins  to the scheduled  time and   arrival to Kuwait also delayed by 20 mins. My connecting flight  to US was to take off at 10 A.M.as per the local time. I became worried. But airport  assistants were very good and one of them took me by wheel chair to the gate 10 mins before " it's take  off " . I thanked him a lot . One more thing I have to add here is he did not ask even a rupee for his service unlike our Indian airport assistants.    I had  paid  rs.100 for the person who assisted me  to get wheel chair assistance in India while going over to US. The Flight journey was good by Kuwait Airways. The crew people were kind and polite and served good Hindu Vegetarian food  as per  request,from time to time.
         To  my interest  I list some of the items I ate  during the travel.
  Breakfast: Poha Uppuma, bread with butter, a small dosa, tea ,coffee or juice-any one. If you need you can                  ask for another cup.
  Meals: Green rice, Paneer Korma, Dhal vegetable salad bread with butter, some dessert with   some drink                  like coffee,tea or orange juice
 Likewise  I had been served one breakfast and two meals i the flight while travelling from Kuwait to New York.
          This time I enjoyed my travel . To my luck, four or five lady passengers were south Indians. When we were waiting for the flight in Chennai, one lady  asked me "Are you going to Kuwait Or America". I answered " I am going to New York  in America, to visit  my younger Son's family and to stay with them for few months." One said "I am going to New Jersey to see my daughter and her family". Like that our conversations were continued and we became closer during our journey. We talked about some interesting subjects during the travel.
           In between a hostess supplied an immigration form and requested us to fill it up completely with due information. I had  filled it up in 10 mins, as I had previous experience and helped  two of the ladies to fill up ,as they were  coming for the first time and new to this procedure.
           Though I was quite good to the atmosphere, my body began to realize its tiredness.My back and knees were hurting. During those times I simply would get up and walk on the narrow passage for few mins and return back to my seat. Some times I had a small nap as i did not get sleep in the flight. I have been counting  the travel time  to reach the destination point. At 3.00 P.M we were requested  that every one should put on their seat belt and should not wander here and there, as  the flight would reach it's destination  in an hour.
           After a  long journey of nearly one day ,our Flight arrived and landed on J.F.K.Airport In New York at 4.00 P.M as per scheduled time. Now i was relaxed  and was very happy without any trouble   that i had reached my son'place . My heart was filled with joy  that i was going to meet my son   and his family after along time.
       Here also I  have  got wheel chair assistance, so that all the paraphernalia  at Immigration and  at customs had been finished in some mins, after picking  my luggage, I came out of the airport to see my son, full of eagerness in my eyes. On seeing my son Sarathi came upon jumping  towards me, joyfully,caught my hands and greeted me and  gave me a warm welcome. My heart was brimmed with joy. At the same time a question  dotted in my mind,reading my thoughts, he said Sangeetha had gone to pick my grand children from school and she would come straight to our home and we could  meet them . Then i became calm .
           We had reached his home  in Brooklyn in half an hour. When I descended from the car, Sangeetha my d-in-law, running towards me screaming "Amma, how are you? After 4 years a i am seeing you, saying, hugged me and invited me in to their home. She introduced me to my grand son Madhav Ojas, without hesitation, he ran to me, hugging me, asking  me" How are you Paatti? Why did you not bring Thatha and Big Appa(my elder son Balu)?" Then asked  the next question " did you  bring Laddu for me? Amma told me that you would bring lot of Laddus". I said Yes  I will give you lot off sweets and toys once i opened the box.
            Ojas is very cute and talks politely and very intelligent  for his age.I love him very much. Princess of our house my grand daughter, on seeing me, smiled gently from a distance. She is very cute.
        Thus i joined my son and his family and going to enjoy myself with them for a few months. I will  mingle  and participate in my grand children's activities in my coming days.
 Still I have one more responsibility before finishing. I need to inform about my safe arrival to son's place to my husband in India. He would be very much worried about my reach here. Readily my son dialed the number and gave it to me to talk to Appa, saying my safe arrival.  I talked to him that I had reached US safely.
           Then I had distributed what all i had brought for my son and his family, and I had my dinner. I had not have that much jet-lag. I have been talking with my son Sarathi and Sangeetha and went to bed at 12 pm peacefully.
         This is the narration of my travel experiences for the 4th time to USA, that too travelling oversees alone for the very first time.

 The frontage of the house where  My son Sarthi's family lives in Brooklyn,  in New York.

         
           

                       

                                 A  street with beautiful greenaries in Brooklyn city.

travelogue: MY HOUSE-MY PARADISE

travelogue: MY HOUSE-MY PARADISE:                                                                                                                           My House-My P...